เทอราโนดอน

รูปภาพที่เกี่ยวข้อง
 เทอราโนดอน (Pteranodon)
เทอราโนดอน จัดเป็นสัตว์เลื้อยคลานประเภท เทอโรซอร์  (กิ้งก่ามีปีก ที่มีมากกว่า 200สายพันธุ์) ลักษณะ มีหงอนแข็งอยู่บริเวณหัว เมื่อกางปีแล้วจะมีขนาดยาวกว่า 6 เมตร น้ำหนักที่ต่ำสุดคือ 20 กิโลกรัม สูงสุดที่ 93 กิโลกรัม  บริเวณปีกมีพังผืดแบบเดียวกับปีกของค้างคาว มักอาศัยตามหน้าผาสูง    กินปลาเป็นอาหาร อาศัยอยู่บริเวณอเมริกาเหนือและยุโรป ลักษณะนิสัยของมันมักจะก้าวร้าวฉุนเฉียวตลอดเวลา สืบทอดเผ่าพันธุ์และครองโลกมาอย่างยาวนานถึง 162 ล้านปี ก่อนจะสูญพันธุ์ไปทั้งหมดในช่วงยุคครีเตเชียสตอนปลายเช่นเดียวกับไดโนเสาร์  นอกจากนี้   นอกจากนี้ยังมีสัตว์เลื้อยคลานที่มีปีกและลักษณะใกล้เคียง  ในยุคจูราสสิค มี เทอโรซอร์   พันธุ์ เคตซัลโคแอตลัส นอร์โทรพี ที่คาดว่าจะเป็นสัตว์เลื้อยคลานบินได้ที่มีขนาดใหญ่ที่สุด โดยขนาดของมันเทียบเท่า เครื่องบินรบเอฟ-16 น้ำหนักตัวถึง 200 กิโลกรัม   และเชื่อว่าชอบที่จะกินลูกโดโนเสาร์เป็นอาหาร  

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ไทแรนโนซอรัส เร็กซ์

รูปภาพ
ไทแรนโนซอรัส เร็กซ์ (Tyrannosaurus Rex) ไ ทรันโนซอรัส  ( ชื่อวิทยาศาสตร์ :  Tyrannosaurus ;  เสียงอ่านภาษาอังกฤษ:  /tɨˌrænɵˈsɔrəs หรือ taɪˌrænɵˈsɔrəs/ ; แปลว่า  กิ้งก่าทรราชย์  มาจาก ภาษากรีก ) เป็น สกุล หนึ่งของ ไดโนเสาร์ ประเภท เทอโรพอด  ชนิดเดียวที่เป็นที่รู้จักในสกุลนี้คือ  ไทแรนโนซอรัส เรกซ์  ( ชื่อวิทยาศาสตร์ :  Tyrannosaurus rex ; rex แปลว่า  ราชา  มาจาก ภาษาละติน ) หรือเรียกอย่างย่อว่า  ที. เรกซ์  ( T. rex ) เป็นไดโนเสาร์กินเนื้อขนาดใหญ่ มีถิ่นอาศัยตลอดทั่วตะวันตกเฉียงเหนือของทวีปอเมริกา ซึ่งกว้างกว่า ไดโนเสาร์ วงศ์เดียวกัน ไทแรนโนซอรัสอาศัยอยู่ใน ยุคครีเทเชียส ตอนปลายหรือประมาณ 68 ถึง 65 ล้านปีมาแล้ว เป็นหนึ่งในไดโนเสาร์พวกสุดท้ายและทีเร็กซ์เกี่ยวข้องกับนก จำพวกนกนักล่าอย่าง นกอินทรีหรือเหยี่ยว ซึ่งมีชีวิตอยู่ก่อนการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ครั้งที่สามในยุคครีเทเชียส ไทแรนโนซอรัสเป็นสัตว์กินเนื้อ เดินสองขา มีกะโหลกศีรษะที่ใหญ่ และเพื่อสร้างความสมดุลมันจึงมีหางที่มีน้ำหนักมาก มีขาหลังที่ใหญ่และทรงพลัง แต่กลับมีขาหน้าขนาดเล็ก มีสองกรงเล็บ ถึงแม้ว่าจะมีไดโนเสาร์กินเนื้อชนิดอื่นที่ม
อ่านเพิ่มเติม

ไดมอร์โฟดอน

รูปภาพ
ไดมอร์โฟดอน (Dimorphodon) ยูดิมอร์โฟดอน (Eudimorphodon) เป็น เทอโรซอร์ ชนิดหนึ่ง ถูกค้นพบในปี 1973 โดย Mario Pandolfi ที่เมืองเบอร์กาตา  ประเทศอิตาลี  และอธิบายในปีเดียวกันโดย Rocco Zambelli โครงกระดูกที่สมบูรณ์ครั้งแรกของมัน ถูกดึงมาจากหินดินดานฝากในช่วง ยุคไทรแอสสิค  ทำให้ ยูดิมอร์โฟดอนกลายเป็นเทอโรซอร์ที่เก่าแก่ที่สุด . มันกางปีกได้ประมาณ 100 ซม. (3.3 ฟุต) และปลายหางกระดูกที่ยาวอาจใช้เพื่อทำให้มันบินได้เร็วขึ้น และถ่วงน้ำหนักตัว อย่างแรมโฟริงคัส ยูดิมอร์โฟดอน ในปัจจุบันนี้เราพบฟอสซิลของมัน 2 สปีชีส์ สปีชีส์ที่1คือ E. ranzii ได้อธิบายครั้งแรกโดย Zambelli ในปี 1973 สปีชีส์ที่สอง คือ E. rosenfeldi ถูกตั้งชื่อโดย Dalla Vecchia ในปี 1995 สำหรับสองตัวอย่างที่พบในอิตาลี
อ่านเพิ่มเติม